Hər bir xalqın dili onun kimliyi və varlığıdır. Biz xoşbəxtik ki, müstəqil dövlətimiz var və ana dilimiz Azərbaycan dilidir. Ölkəmizdə yaşayan hər kəs dilindən, dinindən asılı olmayaraq ona sayğı ilə yanaşmalıdır.

Bu sözləri yazıçı, Əməkdar mədəniyyət işçisi Mustafa Çəmənli AZƏRTAC-a verdiyi müsahibədə bildirib.

Yazıçı Milli Elmlər Akademiyasının 80 illiyinə həsr olunmuş yığıncaqda ana dilimizlə bağlı səslənən fikirləri dəstəkləyək deyib: “Azərbaycan dilinin gözəlliyi ondadır ki, poetik, axıcı olmaqla yanaşı, həm də ən fəlsəfi fikirləri ifadə etməyə imkan verir. Xalqımız əsrlər boyu ən çətin şəraitdə də öz dilinə sayğı göstərib, məhəbbət bəsləyib, nəsildən-nəslə ötürərək yaşadıb. Ulu Öndər Heydər Əliyev çıxışlarının birində fəxarət hissi ilə söyləyib: “Dilimiz müstəqil Azərbaycanın, Azərbaycan xalqının ən böyük milli sərvətidir. Dilimiz çox zəngin və ahəngdar dildir, dərin tarixi köklərə malikdir. Şəxsən mən öz ana dilimi çox sevir və bu dildə danışmağımla fəxr edirəm”.

Təəssüf ki, istər mətbuat səhifələrində, istərsə də ekran və efirlərdə heç bir zərurət olmadan gəlmə sözlərdən istifadə edildiyinin şahidi oluruq. Xüsusən paytaxt Bakıda doğma dilində deyil, yerli-yersiz əcnəbi dillərdə danışanların sayı kifayət qədər çoxdur. Mağaza, dükan, ictimai iaşə müəssiələrinin adı əksər hallarda əcnəbi dildə yazılır. Şəhərin mərkəzində az qala özünü hansısa başqa ölkədə hiss edirsən. Əvvala, əcnəbi dilləri öyrənmək, bilmək qəbahət deyil, ən böyük qəbahət doğma ana dilinə biganəlikdir”.

Mustafa Çəmənli dil haqqında fikirlərini davam etdirərək əlavə edib: “Dilə sevgi anadan başlayır. Ədəbiyyat tarixinə nəzər salıb söz ustalarını göz önünə gətirsək, qürurverici bir mənzərənin şahidi olarıq. Fars, ərəb dillərini gözəl bilən Seyid İmadəddin Nəsimi, Bağdadda ərəblərin əhatəsində yaşayan Məhəmməd Füzuli, Şah İsmayıl Xətai, Cahanşah Həqiqi, Xurşidbanu Natavan, Qasım bəy Zakir, Seyid Əzim Şirvanı, rus və bir çox başqa dilləri bilən Həsən bəy Zərdabi, Abbasqulu ağa Bakıxanov, Mirzə Fətəli Axundzadə, Nəcəf bəy Vəzirov, Cəlil Məmmədquluzadə, Əbdürəhim bəy Haqverdiyev, Nəriman Nərimanov, Firudun bəy Köçərli, Üzeyir bəy Hacıbəyli, Süleyman Sani Axundov, Yusif Vəzir Çəmənzəminli və başqaları öz doğma dillərində yazıb-yaradırdılar. Çünki doğma dili onlar beşikdən başlayaraq öyrənmişdilər, bu dilə sevgi ilikdən-qandan, ata-analarından keçmişdi. Onların hər biri bir neçə dil bilsələr də, dünyaya gözlərini açarkən doğma ana dilində layla, bayatı, nağıl və dastanlara qulaq kəsilmiş, milli ruhda böyümüşdülər. Bu gün gənc analar kiçik yaşlı uşaqları ilə əcnəbi dilində danışırlarsa, başqa dildə kitab-jurnal alıb oxudurlarsa, başqa dildə cizgi və digər filmlərə baxırlarsa, onda həmin uşaqlarda doğma ana dilinə sevgi hardan olacaq?”

“Heç kəs əcnəbi dil bilməyin əleyhinə deyil, əksinə bu, çox böyük mədəniyyət və inkişafdır. Əcnəbi dilləri də öyrənmək, özü də mükəmməl öyrənmək lazımdır. Amma birinci yerdə hər kəsin öz ana dili dayanmalıdır. Azərbaycan dilinin gözəlliyi, axıcılığı, şirinliyi hər vasitə ilə təbliğ olunmalı, xüsusən bağça və məktəbyaşlı uşaqlar arasında ona sevgi oyadılmalıdır. Onlara elə nümunələr seçilib öyrədilməlidir ki, erkən yaşlarından dilə məhəbbət yaransın, onu sevsin və gələcəkdə keşiyində durub qorusun”, - deyə yazıçı bildirib.